Spodobał Ci się materiał? Postaw kawę Cykadzie… https://buycoffee.to/cykadaspinning
Tag: #TestyWędkarskie
Kyorim Ultina Bass Game UTS-662ML 1,98m 4-14g – To nie jest kij dla starych ludzi…
Kyorim ma w swoim portfolio dwie główne serie wędek Ultina. Są to Ultina II i Ultina III. Mini seria Ultina Bass Game, zajawiana jako wariant dedykowany zawodniczemu łowieniu bassów, ma w wersji spinningowej tendencję do znikania i pojawiania się na powrót w ofercie Kyorim’a. Udało mi się taki kij w wersji spinningowej upolować czas temu. I wiecie co? Bardzo się z tego powodu cieszę…
Kyorim Ultina Bass Game
Zacznijmy od tego, jak ten kij wygląda. Kyorim Ultina Bass Game, moim skromnym zdaniem, to wędka wyglądająca po prostu zjawiskowo. Pięknie wykończony, smukły i delikatny blank, świetna kolorystyka, wzorcowo zrobione uzbrojenie, efektowny dolnik w typie Monocoque oparty na uchwycie Fuji TVS, ażurowym pokrętle docisku kołowrotka i minimalistycznym gripie z pianki EVA. W tym kiju wizualnie gra mi wszystko. Wędka jest po prostu śliczna.
Wędka jest śliczna…
Po wzięciu kija do ręki błyskawicznie dociera do nas, że mamy do czynienia ze sprzętem bardzo dobrej klasy. Na sucho kij wydaje się piekielnie szybki. Wędka jest lekka (Kij realnie waży 115,2g) i mimo bardzo krótkiego dolnika posiada dobry balans. Delikatnie wygladający blank ma relatywnie niewielką zbieżność i średnicę (zmierzone suwmiarką 1,6mm przy przelotce szczytowej i 9mm przy dolniku). Wedle producenta zrobiono go z carbonu 40T i 36T i uzbrojono w 9 przelotek Fuji z serii Alconite w ramkach typu K Slim. Zastosowane ringi są w niewielkim rozmiarze, ale tak rozmiar jak i spacing dobrano tu w mojej opinii doskonale. Generalnie, oceniając ogólną jakość wykonania wędki, należy uznać zastosowanie w niej przelotek z serii Alconite, jako rozwiązania budżetowego – mającego na celu obniżenie ostatecznej ceny wędki.
Kij jest dość lekki i dobrze wyważony.
Jak się tą wędką łowi? Cóż… Przeanalizujmy tę kwestię krok po kroku…
Po pierwsze, kij jest znacząco niedoszacowany. Kyorim ten zaczyna się odpowiednio ładować po przekroczeniu granicy 6g całkowitej masy wabika. Górą zachowuje pełną dynamikę do momentu zbliżenia się do granicy 25g. W zasadzie, zaskoczeniem w tym wypadku nie jest to, że wędka ta śmiga w wyższej kategorii wagowej, bo to widać gołym okiem już przy pierwszym kontakcie. Zaskoczeniem jest to, że na tych 25g możliwości kija się kończą, bo na sucho wydawać się może, że bez problemu powinien on ogarnąć więcej. Zmylić nas może tu szybkość blanku, przez którą zdaje się on mieć więcej mocy niż posiada jej w rzeczywistości. Niemniej górna granica realnego CW nie powinna nas tutaj rozczarowywać. Przy tak krótkim dolniku i tak rozwiązanym chwycie i tak byśmy nie wykorzystali tego dodatkowego potencjału. To, jak to zostało tutaj zrobione, ma głęboki sens.
Na blanku perfekcyjnie zamontowano 9 Alconite’ów. Patrząc na ten kij przez pryzmat tego jak wygląda i pracuje ten blank, wybranie tej linii przelotek Fuji na uzbrojenie, należy odebrać jako działanie oszczędnościowe.
Po drugie, akcja kija również zaskakuje. W swoich materiałach producent deklaruje, że Ultina to wędka typu Fast. Oględziny na sucho sugerują nam, że będzie to raczej X-Fast. W użytkowaniu okazuje się, że kijowi temu zdecydowanie bliżej do tej drugiej opcji. Kij, z jednej strony, jest bardzo szybki, jadowicie cięty i dynamiczny, ale, z drugiej, progresywność tego blanku po prostu oczarowuje. To, jak ta wędka pracuje pod rybą, to po prostu poezja. W trakcie holu mamy poczucie pełnej kontroli nad tym co się dzieje, a kij świetnie trzyma ryby i amortyzuje wszelkie zrywy walczącego drapieżnika. Użytkowo Kyorim Ultina Bass Game, to bardzo szybka wędka, której blank ma dość uniwersalną charakterystykę. Top wędki ma sporo kręgosłupa i dynamiki, co czyni z tego kija świetne narzędzie do lekkiego twitchingu czy do łowienia na ciut większe przynęty powierzchniowe. Kij ogarnie mniejsze przynęty w typie crankbait, jerki czy błystki wahadłowe i obrotowe. Wędka, mimo tego, że jej top nie posiada typowej jigowej charakterystyki, doskonale sprawuje mi się również przy łowieniu na przynęty miękkie. Mogłoby się wydawać, że przy łowieniu w opadzie, ten ciut sztywniejszy top będzie nas ograniczać, okazuje się jednak, że kij ten nadrabia to z nawiązką w innej dziedzinie – w transmisji drgań…
Kij jadowicie cięty i szybki. Pod rybą prezentuje przepiękną progresywność. Świetny blank…
Po trzecie więc, czułość wędki Kyorim Ultina Bass Game to jej bardzo mocny punkt. Blank tej wędki jest elektryczny w pełnym znaczeniu tego słowa. Strzał drapieżnika w przynętę wali w łokieć bez litości, a kogoś nieprzygotowanego może regularnie wyrwać z butów. Dawno nie miałem sytuacji, bym taką ilość kontaktów z podwodnymi chabaziami zacinał tak wściekle, jak zdarzało mi się to ostatnio przy tej właśnie wędce. Kij ten jest pod tym względem po prostu świetny.
Świetny blank plus Monocoque owocują bardzo elektrycznym kijem.
Po czwarte, ergonomia… Cóż… Zdaję sobie sprawę, że jakkolwiek by mi się tym kijem nie łowiło doskonale, to pod tym względem wędka ta wielu wędkarzom po prostu nie przypasuje. Dlaczego sam nie narzekam, ale jestem przekonany, że inni narzekać będą? Postaram się to w sposób czytelny wyjaśnić…
Zacznijmy od tego, że Fuji TVS, to uchwyt, który wśród produktów tej firmy, ma chyba u nas największą ilość antyfanów. Zaprojektowny tak by zminimalizować wagę i zmaksymalizować kontakt dłoni wędkarza z blankiem, przez wielu (zwłaszcza posiadaczy dużych dłoni) bywa uważany za niezbyt wygodny (dla kilku moich kolegów obecność TVS’a w wędce automatycznie ją dyskwalifikuje). W Ultina’ie Bass Game sytuację dodatkowo komplikuje nam nacinane, ażurowe pokrętło docisku kołowrotka umiejscowione z przodu chwytu oraz minimalistyczny mikrogrip o niewielkiej średnicy umiejscowiony w tyle chwytu. Wszystko to sprawia, że biorąc pierwszy raz tego Kyorim’a do ręki, niektórzy mogą stwierdzić, że do uczucia, jakie towarzyszy im zwykle przy zakładaniu na nogi świetnie im znanych, wygodnych kapci, jest w tym wypadku jednak dość daleko. Dlaczego więc ja – osoba, która przykłada sporą wagę do kwestii ergonomii wędek, bardzo lubię łowić tą wędką i nie narzekam?
Fuji TVS, ażurowe pokrętło docisku kołowrotka, minimalistyczny grip, bardzo krótki dolnik. To nie jest kij dla każdego…
Bo do tego uchwytu można się przyzwyczaić. Wędka ta, co prawda, wymusza na użytkowniku pewne, konkretne ułożenie na niej dłoni i nie daje nam zbyt dużego pola manewru w tym temacie. Gdy jednak w końcu załapiemy o co w tym wszystkim tutaj chodzi i przyzwyczaimy się, okazuje się, że można Ultiną łowić przez długie godziny bez uczucia dyskomfortu czy zmęczenia dłoni, mając jednocześnie doskonały kontakt z blankiem i pełną kontrolę nad przynętą. Pod tym względem, Kyorim Ultina Bass Game jest podobny do sportowego motocykla Ducati. To sprzęt, który wymusza na jeźdźcu pozycję, jawiącą się z początku jako niewygodna, ale w czasie szybkiej jazdy na torze zapewnia doskonałe czucie maszyny i pełną nad nią kontrolę. I taki jest ten kij. Wymaga pewnej uwagi i przyzwyczajenia, ale odpłaca nam w trakcie łowienia pełną kontrolą nad przynętą i dużą ilością bodźców, które nie pozwolą nam nawet na chwilę stracić czujności. Pod tym względem można określić ten kij mianem sprzętu bezkompromisowego.
TESTY UGIĘCIA:
Na sucho bardzo szybki. Pod rybą cudownie progresywny. Ten blank może zauroczyć swoją charakterystyką.
Czas na podsumowanie… Z jednej strony Kyorim Ultina Bass Game to nie jest kij dla starych ludzi. Króciutkiego dolnika nie wsadzimy pod pachę i trzeba się napracować nadgarstkiem tak w trakcie animacji przynęt jak i holi ryb. Uchwyt wymaga przyzwyczajenia i nie wybacza błędów. W momencie gdy w prowadzony wabik przywali nam konkretnie szczupak czy sandacz, transmisja drgań jaką dysponuje ta wędka, może nienawykłego posiadacza o słabym sercu przyprawić jeśli nie o zawał, to przynajmniej o solidną palpitację. Do tego cena kijów z serii Ultina nie należy do budżetowej. Bez promocji trzeba za te wędki zapłacić (w zależności od serii i modelu) od okolic 800 do 1100zł.
Kyorim to moja ulubiona chińska marka. Ta ekipa wie o co w tym wszystkim chodzi…
Z drugiej strony, kij ten jest pod wieloma względami konstrukcją po prostu kapitalną, Wędka ta, stworzona pierwotnie do zawodniczego łowienia bassów, w naszych warunkach okazuje się doskonałym uniwersałem szczupakowo-sandaczowym o szerokim spektrum możliwości, dedykowanym bardziej dojrzałym i doświadczonym użytkownikom. Cena jaką sobie za nią życzy producent jest adekwatna do wysokiej jakości tego sprzętu i absolutnie nie jest przesadzona. I bez promocji stosunek jakość/cena jest tutaj w mojej opinii atrakcyjny, a polując na pojawiające się od czasu do czasu promocje, można tu jeszcze trochę zaoszczędzić. Dodatkowo, przyglądając się seriom Ultina II i Ultina III, tak pod kątem samej nazwy jak i designu, ludzie orientujący się trochę w rynku wędek JDM, szybko odnajdą pewne zastanawiające podobieństwa, tych kijów do topowych wędek znanego japońskiego producenta. To taki dodatkowy smaczek…
Bass Game – przedstawiciel niewielkiej „zawodniczej” serii bazującej na seriach Ultina II i Ultina III
Kij ten recenzuję mimo tego, że aktualnie jego wersja spinningowa jest ponownie niedostępna u producenta. Robię to, bo wersja castingowa ciągle jest obecna w portfolio Kyorim’a, zaś serie Ultina II i III to technologicznie kije pokrewne do opisywanego Bass Game’a i ewidentnie zasługują one na uwagę.
(Ultina II to kije zbudowane w oparciu o uchwyt VSS, z klasycznym, dwuczęściowym dolnikiem wykończonym korkiem. Ultina III to również VSS, ale kij ma dolnik Monocoque, ażurowe pokrętło docisku analogiczne do tego w Bass Game i korkowy grip.).
Wędki te, to przemyślane, doskonale wykonane kije, oparte o świetne blanki i markowe uzbrojenie. W zestawie niejako otrzymujemy też piękny i niebanalny design, charakterystyczny dla produktów Kyorim’a, oraz duże walory użytkowe. Nie mam jednak złudzeń. W tej cenie i specyfikacji, kij ten może zainteresować u nas niezbyt szeroką grupę odbiorców (o ile tylko się znowu pojawi w portfolio). Oparte na wygodnych VSS’ach Ultiny II i III, zapewne mogą przypaść do gustu szerszemu gronu spinningistów z kraju nad Wisłą (castingowe uchwyty ECS i ACS nie powinny wzbudzać chyba żadnych kontrowersji), niemniej, znając realia naszego rynku, nie spodziewam się często widywać je u innych wędkarzy. Znając rynkowe preferencje rodaków, zaryzykuję nawet twierdzenie, że mogę być jednym z bardzo niewielu użytkowników tego konkretnego modelu Ultiny w naszym kraju. I wiecie co? W sumie, to bardzo mi z tym dobrze… 😉
Linki do wędek serii Ultina na sklepie firmowym Kyorim:
Wersja castingowa Ultina Bass Game (wersja spinningowa aktualnie niedostępna): https://s.click.aliexpress.com/e/_DD7amg9
Ultina II: https://s.click.aliexpress.com/e/_Dnc4Wn7
Ultina III: https://s.click.aliexpress.com/e/_DFgDU9r
Dla ciekawskich, topowe, zawodnicze Ultiny z serii Air Series (radzę wziąć głęboki wdech…):
https://s.click.aliexpress.com/e/_DlWb7vT
https://s.click.aliexpress.com/e/_DejvT13
https://s.click.aliexpress.com/e/_DmSsDON
Spodobał Ci się materiał? Postaw kawę Cykadzie… https://buycoffee.to/cykadaspinning
Test wideo wędki PureLure Zana ZA-S702ML już na moim kanale YouTube
Spodobał Ci się ten materiał? Postaw kawę Cykadzie… https://buycoffee.to/cykadaspinning/
PureLure Zana ZA-S702ML (Worm Rod) 2,13m 3-12g – Dobry przedstawiciel rodziny kijów typu „Worm”
Chińska marka PureLure od jakiegoś czasu próbuje przebojem namieszać na azjatyckim rynku, oferując efektowne wędki budowane na markowych komponentach. Do tego stosuje agresywną politykę cenową. Regularnie ich topowe wędki oferowane są w naprawdę grubych promocjach. W moich sprzętowych eksploracjach po prostu nie mogłem pominąć kijów tej marki. W sumie nie wiem jak to się stało, ale mam ich już cztery sztuki. Cóż… To ewidentnie jakaś choroba, ale nie będziemy o tym teraz rozprawiać. Teraz, po prostu, poznajcie pierwszy z nich. Przed Wami PureLure Zana…
PureLure Zana ZA-S702ML
Nim zacznę omawiać tytułowy kij, warto najpierw odpowiedzieć sobie na jedno podstawowe pytanie: Czym w zasadzie są kije w typie „Worm”?
Odpowiedź na to pytanie wydaje się być z jednej strony dość prosta, jednak gdy zaczynamy w temat wnikać, sprawa nieco się komplikuje. Generalnie, kije tego typu popularne są w USA, gdzie służą do połowu bass’ów przy pomocy elastycznych imitacji dużych robaków wszelkiej maści. Popularne są również w Azji gdzie łowi się przy ich pomocy ryby w typie „Mandarin Fish”. Mówiąc o „Mandarin Fish” mam na myśli Jazgarza Chińskiego (łac. Siniperca Chuatsi) i inne ryby z rodziny Siniperca. Nie należy mylić go z Mandarynem Wspaniałym (łac. Synchiropus Splendidus). To okoniokształtne, silne ryby, dorastające do pokaźnych rozmiarów i żyjące w wodach, przeważnie gęsto pozarastanych roślinnością wodną.
Trzy z czterech posiadanych przeze mnie aktualnie kijów typu „Worm”. Od góry: PureLure Zana, Kingdom Worm Master, Kyorim Big Mandarin
Spece od takich połowów, różnie definiują kije do nich służące. Często stawia się je obok wędek jig’owych wyraźnie je jednak różnicując, albo na odwrót, proponuje się dla części z nich wspólną kategorię „jig & worm rods”. Na potrzeby tego tekstu nie będę wnikał w te niuanse. Bazując na swoich doświadczeniach i lekturze zaproponuję uproszczoną definicję kijów tego typu. Wedle tej definicji kije typu Worm to wędziska spinningowe i castingowe służące do połowu ryb drapieżnych przy pomocy przynęt miękkich, metodą raczej lżejszego, wolnego opadu. Technicznie wędki te charakteryzują się przeważnie:
- długością w okolicach 7 stóp (213cm)
- krótkim dolnikiem ułatwiającym finezyjną animację przynęt
- wrażliwą częścią szczytową i dolnikiem z dużym zapasem mocy
- akcją X-Fast lub ewentualnie Fast
- mocą blanku na poziomie od ML do MH
- bardzo dobrą transmisją drgań pozwalającą bezbłędnie reagować na delikatne brania przy powolnym opadzie
Dolniki krótkie i poręczne. Kije bardzo szybkie i bardzo czułe…
W naszych warunkach wędki typu „Worm” są doskonałymi narzędziami do lekkiego/średniego łowienia sandaczy. Te lżejsze sprawdzają się przy cięższym łowieniu okoni. Ja z powodzeniem wykorzystuję tego typu kije do lekkiego łowienia szczupaków na przynęty miękkie. Tyle teorii. Teraz czas na przedstawienie bohaterki dzisiejszego testu czyli wędki PureLure Zana ZA-S702ML…
Śliczne i świetne wędki…
Zana w opisywanej wersji to kij bez dwóch zdań bardzo efektowny. W oczy rzuca się nam od razu krótki dolnik w typie Monocoque wyposażony w autorski uchwyt kołowrotka z drewnianym insertem (wykonanym z cynamonowca kamforowego) i korkowy grip z dobrej jakości korka 3A. Do tego mamy bardzo atrakcyjne malowanie blanku i efektownie zrobione omotki. Mierzący 2,13m blank mieni się krzyżowym oplotem na całej swojej długości. Wędka jest po prostu śliczna.
Insert z cynamonowca kamforowego. Smaczki, smaczki…
Blank Zany, wykonano z carbonu 40T i ma on sporą zbieżność. Przy przelotce szczytowej ma 1,5mm średnicy. Przy dolniku mamy już solidne 10,5mm. Na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że CW w tym wypadku określone na zakres 3-12g, oszacowano „z amerykańska”, czyli, że kij ten jest mocno niedoszacowany. Uzbrojono go w 8 przelotek Fuji Alconite w ramkach typu K Slim. Jakość wykonania kija jest bardzo dobra. Przelotki zamontowane są równo, omotki i lakierowania zrobione tak jak trzeba. W posiadanym przeze mnie egzemplarzu, w tej kwestii, nie ma się do czego przyczepić. Według deklaracji producenta wędka powinna ważyć 118g. Sprawdziłem to. Kij jest prawie 6g lżejszy niż deklaruje firma PureLure. Waga elektroniczna pokazała 112,5g. W miarę badania kija dobre, początkowe wrażenie nie słabnie, a wręcz przeciwnie.
Kij jest lżejszy niż deklaruje producent…
W trakcie użytkowania wędki wychodzą jej kolejne cechy.
Po pierwsze, kij ten, jak można się było spodziewać, jest X-Fast’em pełną gębą. Bardzo szybkim i ciętym. Jednocześnie jednak, blank tej wersji Zana’y okazuje się być konstruktem zaskakująco progresywnym. Wędka pod obciążeniem wchodzi w bardzo przyjemne ugięcia ułatwiające walkę z dynamicznie walczącą rybą. W dolniku drzemią pokłady mocy wystarczające do zmierzenia się z dużymi rybami.
Metrówka na haku. Kij nie klęka. W dolniku jest zapas mocy.
Po drugie, realny ciężar wyrzutowy kija okazuje się (co było do przewidzenia) grubo niedoszacowany. Kij zaczyna się ruszać po przekroczeniu 6g całkowitej masy wabika. Mocy i dynamiki wystarcza temu blankowi by rzucać i agresywnie animować wabiki o masie dobiegającej do okolic 26g.
Zana dała radę. Mamucha wróciła do wody. Cztery dni później złowił ją mój kumpel z klubu. Wypuszczanie okazów ma sens…
Po trzecie, kij wykazuje dobrą ergonomię, i zadowalające wyważenie. Krótki dolnik, co prawda, owocuje nam tutaj lekkim ciążeniem tej wędki na przód, ale zjawisko to nie występuje tu w stopniu na tyle dużym, by okazało się poważną dolegliwością. Nawet długotrwałe, wielogodzinne łowienie tym kijem, nie wiąże się z poczuciem dyskomfortu, związanego z niedostatkami ergonomii czy wyważenia. Wędką tą łowi się bardzo przyjemnie i wygodnie. Kij jest przyjemnie lekki, a krótki dolnik sprawia, że jest bardzo poręczny.
Ergonomia kija na bardzo dobrym poziomie. Lekkie ciążenie na przód nie jest dokuczliwe.
Po czwarte, czułość wędki jest na bardzo dobrym poziomie. PureLure Zana zahacza już o kategorię blanków elektrycznych. Transmisja drgań stoi tutaj na poziomie pozwalającym bezbłędnie odczytywać sygnały o kontaktach przynęty z dnem czy podwodnymi przeszkodami. Nawet delikatne brania nie ujdą tu naszej uwadze. Porządny strzał drapieżnika w nasz wabik, podnosi nam zaś poziom adrenaliny w stopniu zdecydowanie wyższym niż zadowalającym. 😉
Kij efektowny w każdym szczególe…
Po piąte, pierwsza przelotka od strony kołowrotka ma tutaj trochę za małą średnicę. W mojej opinii, nieco większy ring poprawiłby zasięg rzutowy kija (który i bez tego nie jest jednak zły). Delikatnie wyglądający pierścień docisku stopki kołowrotka wykonano tu z włókna węglowego i z początku przyglądałem mu się podejrzliwie. W trakcie eksploatacji nic podejrzanego się jednak z nim nie dzieje.
Pierwsza przelotka powinna mieć ciut większą średnicę…
Podsumowując… PureLure Zana ZA-S702ML to świetny, specjalizowany kij do łowienia na przynęty miękkie, który w tej roli sprawuje się po prostu bardzo dobrze. Wędka ta dała mi bardzo dużo frajdy w trakcie testów. Dała mi też kilka fajnych ryb. Testując kij jeszcze w maju, w sposób oczywisty skupiłem się na łowieniu przy jego pomocy szczupaków. Sprawowała mi się w tej roli po prostu doskonale. Niemniej należy pamiętać, że wędka ta będzie przede wszystkim doskonałą lekką sandaczówką i w tej roli również bez wątpienia pokaże pazury. Zaną łowi się bardzo przyjemnie i bardzo skutecznie. Niska waga i świetna ergonomia łączą się tutaj z dużą czułością i ciętością. Kij pewnie wcina ryby, świetnie je trzyma i pozwala na spokojnie mierzyć się z metrowymi okazami. Po testowanych ostatnio, bardzo miernych SPRO i Flagman’ie, produkt PureLure spełnił u mnie rolę niemalże terapeutyczną i podziałał jak lek na okaleczoną duszę 😉 Do omówienia pozostaje nam teraz jednak jeszcze jedna kwestia… Kwestia ceny.
TESTY UGIĘCIA:
Cięty, elektryczny X-Fast. Pod obciążeniem prezentuje bardzo przyjemną progresywność blanku.
PureLure Zana w opisywanej wersji kosztuje na firmowym sklepie producenta około 800 złotych. Nie jest tanio? Cóż… Nie jest to po prostu sprzęt budżetowy, a cena tego chińskiego kija, jest po prostu, adekwatną do jego wysokiej jakości. Za te pieniądze otrzymujemy świetnie wykonany, efektowny, dobrze uzbrojony i bardzo dobrze działający kij o dużym potencjale. Jeżeli kogoś ta wędka zainteresowała na tyle, że nabrał ochoty by ją sobie sprawić, to mam dla niego jedną radę. Nie śpieszyć się z zakupem… W ostatnich miesiącach PureLure dawało bardzo mocne promocje na swoje wędki. Skala oferowanych rabatów była momentami zaskakująca. W niektórych przypadkach wybrane kije można było wyrwać kilkadziesiąt (!) procent taniej. Na moje oko gra jest zdecydowanie warta świeczki, bo taka Zana kupiona w cenie poniżej 500 złotych, ma stosunek jakości do ceny na poziomie po prostu rewelacyjnym…
Link do PureLure Zana na sklepie firmowym:
https://s.click.aliexpress.com/e/_DC82L33
Spodobał Ci się ten materiał? Postaw kawę Cykadzie… https://buycoffee.to/cykadaspinning/
Flagman Orbion FON73ML 2,21m 4-20g – Sztandar wyprowadzić…
Przez długi czas ukraińska marka Flagman kojarzona była na naszym rynku przede wszystkim ze sprzętem służącym do połowów gruntowych. Czas temu na nasz rynek trafiły też kije spinningowe będące produktami tej firmy, markowane tak nazwą Flagman, jak i Azura. Nie byłbym sobą, gdybym nie sprawdził któregoś z ich kijów. Wybór padł na Orbion’a w wersji ML. Zainteresowanych moimi spostrzeżeniami zapraszam do lektury.
Flagman Orbion ML…
Flagman Orbion to wędka, która może się spodobać od pierwszego kontaktu. Blank jest dość smukły i ma niewielką zbieżność. Minimalistyczny w formie dolnik wykończono efektownym malowaniem. Mieni się odcieniami niebieskiego i fioletu oraz skrzy brokatem. Zastosowano tam autorski uchwyt kołowrotka i niewielkie piankowe gripy. Blank kija, który według informacji producenta wykonano z węgla 30T, uzbrojono w 9 przelotek „No Name” w ramkach typu K Slim. Tak przelotki, jak i ich montaż wyglądają bardzo dobrze. Ramki i ringi są cienkie i finezyjne. Omotki są zrobione jak trzeba. Do tego całość rozmieszczono na blanku równo jak pod laser. W tej kwestii nie ma się do czego przyczepić. Flagman jest po prostu ładny i ładnie zrobiony.
Efektowne malowanie, dobry poziom wykończenia…
Według materiałów producenta wędka powinna ważyć 105g. Oczywiście sprawdziłem to. Dane producenta są rzetelne. Waga elektroniczna pokazała mi 104,5g. Następnie w ruch poszła suwmiarka. Średnica blanku Orbiona przy przelotce szczytowej wynosi 1,6mm. Przy dolniku mamy 9,3mm. Te dane również wyglądają obiecująco. Czas sprawdzić tego eleganta w akcji i zobaczyć co potrafi.
Waga określona precyzyjnie. Kij jest relatywnie lekki.
Niestety pierwszą rzeczą, którą odczuwamy po wzięciu Orbion’a do ręki to fatalne wyważenie tej wędki. Minimalistyczny, krótki dolnik, w żaden sposób nie równoważy ciężaru mierzącego 2,21m blanku. Sam kij jest co prawda lekki, ale lecąc na tzw. ryj, w sposób wręcz nieprzyzwoity, totalnie psuje nam całe tej lekkości wrażenie. Do tego wygoda uchwytu wydaje się na wstępie problematyczna. Sam blank przy próbach „na sucho” zdaje się szybki i mocniejszy niż w deklaracjach producenta. Nadszedł czas na testy nad wodą…
Autorski uchwyt kołowrotka okazuje się bardzo niewygodny. Wyważenie kija jest fatalne.
W trakcie łowienia kij zdradza swoje kolejne właściwości. Po pierwsze, Orbion rzeczywiście okazuje się kijem szybkim i mocniejszym niż zadeklarowano. Górą wędka miota jeszcze bez problemu wabikami ważącymi około 26g. Dołem, nie za bardzo chce to startować od zadeklarowanych 4g. W zasadzie, poniżej 7g, sugeruję w tym wypadku nie schodzić. Wynika to z tego, że blank wędki, wraz z częścią szczytową, przy swojej szybkości okazują się mieć dość „pałowatą” charakterystykę. Brakuje temu topowi z jednej strony czułości i finezji. Z drugiej strony zaś, wędce tej jednocześnie brak dostatecznej dynamiki i ciętości.
Akcja się zgadza. Kij jest mocniejszy niż deklaruje producent.
To wszystko prowadzi do zaskakującej nieco sytuacji, w której z jednej strony kij ten okazuje się dość miernym w lekkim łowieniu w opadzie, bo „pałowata” szczytówka nie działa tak jak powinna. Z drugiej zaś strony, brak odpowiedniej dynamiki tego szczytu, sprawia, że przy próbach twitch’owania ciut większymi woblerami, osiągamy równie niezadowalające rezultaty. Pałowata szczytówka okazuje się bowiem jednocześnie niedostatecznie dynamiczna do bardziej energicznej animacji tego typu przynęt. Kij w zamyśle twórców miał być zapewne uniwersalny, a wyszedł zupełnie nijaki.
Przelotki „No Name” wyglądają bardzo dobrze. Ich montaż również.
Teksty producenta o „rewelacyjnej czułości” tychże kijów, również proponuję wsadzić między bajki z mchu i paproci, albo w jakieś inne mroczne miejsce. Kij ten, w tej kwestii, prezentuje się po prostu przeciętnie dla swojej półki budżetowej i szału tu zdecydowanie nie ma. Transmisja drgań jest tutaj na poziomie wystarczającym do łowienia, szczupaków „na lekko” na niezbyt głębokiej wodzie. Niczego więcej się jednak tutaj nie radzę spodziewać i do niczego więcej bym tego kija nie próbował zmuszać. Orbion w tej wersji sprawdzi się najlepiej przy łowieniu na przynęty „zwijane” w typie niewielkich crankbaitów, wahadeł i wirówek, tak na wodach stojących jak i płynących o umiarkowanym uciągu. Od biedy połowimy nim szczupaki i na gumy, i na inne wabiki, niemniej nie ukrywajmy – wędka ta, po prostu, zdecydowanie lepiej wygląda niż łowi i okazała się dla mnie dużym zawodem. Niby to jakoś działa, niby przekazuje te brania, niby jakoś ryby wcina i trzyma, ale nie ma tutaj całościowo nie tylko szału, ale też zwykłej z tego wszystkiego przyjemności. Powiem więcej – bywa po prostu mało przyjemnie… Z czego to wynika?
Pod większym szczupakiem kij pokazuje sporą progresywność i schodzi w płynne ugięcie…
Testując ten kij przełowiłem nim między innymi, dwukrotnie pełne zawody spinningowe. Dwie pełne tury po 7 godzin machania nim prawie non stop. Za każdym razem, odkładając ten kij po zakończeniu łowienia, odczuwałem głęboką ulgę, a moja prawa dłoń była mi za to głęboko wdzięczna. Fatalne wyważenie tego Flagman’a, połączone z bardzo niewygodnym na dłuższą metę chwytem, za każdym razem sprawiało, że moja ręka czuła się jak po dobrej sesji tortur. Mimo rozpaczliwych prób, nie znalazłem tutaj takiego ułożenia dłoni, by w toku dłuższej eksploatacji okazało się ono chociaż znośne. Kończąc testy, opisywanego wcześniej, raczej niezbyt wybitnego, SPRO Specter’a, nie sądziłem, że kiedykolwiek za nim zatęsknię, ale Orbion’owi udawało się takie tęsknoty wywoływać, za każdym razem gdy długość łowienia nim dobijała do kilku godzin cięgiem. W sumie, nie pamiętam sytuacji, bym kończąc testy jakiegokolwiek kija, cieszył się z tego tak bardzo, jak z zakończenia testów tego Flagmana.
TESTY UGIĘCIA:
Podsumowując krótko… Wam moi drodzy kija tego serdecznie nie polecam. Sobie aplikuję właśnie terapię polegającą na łowieniu dwoma świetnymi, choć nietanimi kijami. Po traumie Orbion’a, wędki te działają na mnie jak kojący balsam. Ich testy już wkrótce. W końcu nie tylko tanimi spinningami człowiek żyje…
Spodobał Ci się ten materiał? Postaw kawę Cykadzie… https://buycoffee.to/cykadaspinning/
No to czas wrócić do pracy…
Po zawirowaniach życiowych, które zaowocowały krótką przerwą w publikacji nowych materiałów, wracam do roboty… Na wstępie zapraszam do oglądania nowego materiału wideo na moim kanale YouTube, będącego syntetycznym przeglądem chińskich multiplikatorów, które znajdują się aktualnie w moim posiadaniu. Kolejne materiały pisane i wideo już wkrótce. Miłego oglądania.
Test Kuying Teton TTS-662L na moim kanale YouTube…
Spodobał Ci się materiał? Możesz wesprzeć moją skromną osobę, stawiając mi wirtualną kawę… https://buycoffee.to/cykadaspinning/