Czyli testy sprzętu wędkarskiego za niekoniecznie wielkie pieniądze…
Zapraszam do oglądania. W tym odcinku robimy rozbiórkę multiplikatora. Mówię słów parę o czynnościach serwisowych i podaję dwa tipy na rozwiązanie problemów, które czasem występują w Kastking,ach Sharky. Miłego oglądania!
Spodobał Ci się materiał? Możesz wesprzeć moją skromną osobę, stawiając mi wirtualną kawę… https://buycoffee.to/cykadaspinning
Łowienie szczupaków na duże przynęty powoli rozpycha się w świadomości polskich wędkarzy. Mimo tego, że wody nasze, delikatnie mówiąc, nie są eldorado wypełnionym po brzegi tłustymi metrówkami, ilość wędkarzy szukających większych ryb poprzez kuszenie ich dużymi wabikami pomału rośnie. Wpływ na to może mieć, obok działań marketingowych, też rosnąca świadomość, że w określonych warunkach, większe przynęty okazują się po prostu bardziej skuteczne, niezależnie od wielkości łowionych szczupaków. Część producentów/dystrybutorów zdaje się ignorować ten segment rynku. Część jednak widzi w nim potencjał i dostosowuje swoją ofertę tak, by jakoś go wykorzystać. Serie Power Game w ofercie duńskiej marki Savage Gear, to ich propozycja skierowana dla łowiących „na grubo”.
SG4 Power Game…
Savage Gear SG4 Power Game Trigger w wersji 2,59m 80-130g zwrócił moją uwagę wraz z nowym Abu Garcia Beast Pike 254cm 40-140g w trakcie zeszłorocznej Rybomanii. Szukałem wtedy niedrogiej, długiej wędki pod mniejsze kotlety, która zastąpiłaby mi, niekoniecznie dobrze sprawującego się w tej roli eksperymentu, jakim był Kuying Snatch w najdłuższej wersji. W zasadzie wtedy mój pierwszy wybór padł na kij od Abu, ale w dniu, w którym miałem już zamówić wędkę, trafiłem na taką promocję na SG4, że w ostatniej chwili zmieniłem decyzję. Parę dni później kij był już u mnie.
Kolor Olive Drab… Szykowny…
Wbrew oklepanym powiedzeniom, ja uważam, że o stylistyce wędek można i trzeba dyskutować. Mi, osobiście, militarny design całej serii SG4 podoba się bardzo. Blanki wykończone są matowym lakierem w militarnym kolorze nawiązującym do jednego ze stosowanych przez US Army odcieni Olive Drab. Nazwa serii SG4 natryśnięta jest czcionką typu Stencil, wykorzystywaną na skrzyniach z wojskowym wyposażeniem jak i na samym wyposażeniu. Kij uzbrojono w przelotki Seaguide i uchwyt typu Alien od tego samego producenta. Czarne przelotki, uchwyt w kolorze blanku, oraz piankowe gripy utrzymane w tej samej kolorytyce tworzą spójną stylistycznie i efektowną całość.
Uchwyt typu Alien od Seaguide’a
Poziom wykończenia wędki jest bardzo OK. Przelotki (w ilości 9 sztuk) wklejone są równo i wykończone jak trzeba, a jakość pianki nie wzbudza zastrzeżeń. Zastosowany na dolniku, agresywnie wyglądający krzyżowy oplot, pasuje stylistycznie do całości i dodatkowo wzmacnia pozytywne wrażenia estetyczne. Zastosowane komponenty to może nie wysoka półka, ale prezentują przyzwoity poziom.
Pianka na gripach jest ok
Blank ma 259cm długości i wykonany został z carbonu 30T. Ma on umiarkowaną zbieżność i średnice, z jednej strony adekwatne do realnej mocy kija, z drugiej jednak nieprzesadne. Wędka zdaje się dzięki temu relatywnie smukła i optycznie lekka. Przy przelotce szczytowej top wędki ma średnicę 2,40mm. Przy dolniku wartość ta wynosi 12,50mm. Wędka, szczególnie w kontekście jej niewysokiej ceny, jest też lekka. Producent deklaruje jej masę na poziomie 211g. Mój egzemplarz waży dokładnie 206g. Jak na taki kawał drąga to bardzo przyzwoity wynik. Uczucie tejże lekkości zwiększa fakt dobrego wyważenia tego kija. Bardzo długi dolnik robi tutaj robotę. Pozostaje teraz odpowiedzieć na podstawowe pytanie czyli, jak się ten kij sprawuje w trakcie eksploatacji?
Jak na ten budżet i gabaryt, waga jest w porządku.
Kij w trakcie użytkowania wzbudził we mnie nieco mieszane uczucia, jeśli idzie o jego ergonomię. Z jednej strony wędka jest lekka, dobrze wyważona, uchwyt multiplikatora jest wygodny, a całość umożliwia wielogodzinne łowienie ciężkimi przynętami bez poczucia nadmiernego zmęczenia wywołanego operowaniem zbyt ciężkim, źle wyważonym zestawem.
Wykończenie jest jak na tę półkę ok.
Z drugiej strony jednak, długość dolnika w SG4 wydaje mi się nieco przesadzona. Oczywistym jest, że tak długi kij, którym trzeba zdrowo machnąć by katapultować ciężką przynętę na zadowalającą odległość musi mieć długi dolnik. Wymaga tego, tak dobre wyważenie zestawu, jak i uzyskanie odpowiedniej długości dźwigni niezbędnej do wykonania mocnego, precyzyjnego rzutu, czy też pozyskanie możliwości dobrego zaparcia zestawu pod pachą, niezbędnej do komfortowego prowadzenia ciężkiej przynęty, czy wykonania odpowiednio dynamicznego zacięcia.
Długość dolnika. Obok Kuying Snatch w najdłuższej wersji.
Jak dla mnie jednak, SG4 ma dolnik wręcz nieco za długi. Bardzo szeroki rozstaw gripów wymusza równie szeroki chwyt kija w momencie wyrzutu, do którego trzeba się przyzwyczajać. Zaznaczyć tu muszę, że mam prawie metr dziewięćdziesiąt wzrostu i mimo tego mam tutaj lekki dyskomfort. Mój zdecydowanie niższy kumpel, łowiący od lat na kotlety, był długością dolnika w Power Game’ie mocno zaskoczony i trochę czasu zajęło mu „wpasowywanie się” w tę wędkę. Na moje oko, gdyby producent przesunął chwyt jakieś 5 do 7cm w stronę jego dolnego końca, kij zyskałby na ergonomii i nie straciłby nic na walorach wynikających z długiego dolnika.
Uchwyt na przynętę w tak mocnym kiju to konieczność.
Realne CW kija dołem opisano dość zachowawczo. Producent deklaruje tutaj granicę 80g. W mojej opinii zabawę można zaczynać już od okolic 40g całkowitej masy przynęty. Kij od tej granicy zaczyna się ładować na tyle dobrze, by co lotniejsze wabiki o tej masie zaczęły latać na zadowalajace odległości. Górą możliwości tego kija kończą się w okolicach deklarowanych 130g masy całkowitej przynęty. Wędka dobrze ładuje się przy rzutach i pozwala osiągać bardzo zadowalające zasięgi rzutowe.
Kij jest przyjemnie ale nie przesadnie szybki. Można by go dzięki temu określić dość uniwersalnym. Daje radę tak przy jednostajnym zwijaniu większych swimbaitów, jak i ciężkim łowieniu w opadzie. Progresywność tej wędki może nie powala ale jest na tyle dobra, że nie zanotowałem większej ilości spadów. W zasadzie, żeby być precyzyjnym i uczciwym, muszę powiedzieć że ilość spadów była minimalna. Byłem tym w zasadzie nieco zaskoczony. Patrząc na to z perspektywy czasu, zakładam że wpływ na to mogło mieć to, że kij ten miał w trakcie testów szczęście do zdecydowanie biorących ryb. Egzemplarzy wyciąganych za przysłowiową „skórkę” w ogóle nie było. Po prostu, jeżeli już coś wzięło, to dostawało tak konkretnie w dziąsło przy zacięciu, że możliwości spadnięcia w trakcie holu nie miało. Tak. Ten kij pewnie wcina ryby.
TESTY UGIĘCIA:
Przyjemny blank. Mi się łowiło tym kijem całkiem sympatycznie.
Sporo ryb złowiłem tą wersją SG4 i na jerki, chociaż oczywistym jest, że przy tej długości wędki, jedyne bezsterowce, które można sensownie animować to takie, którymi da się zagrać „z korby” (A jest takich na rynku całkiem sporo…). Oczywiście kij ten nie nadaje się zupełnie do typowego jerkowania, gdzie trzeba przynętą odpowiednio szarpnąć, by nadać jej prawidłową akcję. Przy tym wszystkim czułość tej wędki jest na zadowalającym poziomie. Kij dobrze przekazuje drgania i umożliwia reagowanie w punkt, nawet przy delikatnie biorących rybach.
Kij dość szybki, ale nie pałowaty i odpowiednio czuły. Można go polubić.
Pozostaje dodać kilka słów podsumowania. SG4 Power Game Trigger bez żadnych promocji kosztuje około 450zł. Jak kupiłem go w promocji za stówę taniej. Jak za te pieniądze, to całkiem sensowny wybór, do cięższego łowienia szczupaków. Ten odziany w wojskowe fatałaszki kij jest lekki, dobrze wyważony, odpowiednio czuły i posiadający całkiem przyjemną akcję. Nie określiłbym go ani zbyt pałowatym, ani przesadnie spolegliwym. Do tego wszystkiego kij wygląda atrakcyjnie i zrobiony jest na przyzwoitych komponentach. Mimo pewnych uwag, SG4 dał mi sporo wędkarskiej radochy. W swojej klasie cenowej znajdzie się u nas dla niego kilku konkurentów. Zaliczyć do nich trzeba choćby Abu Garcia Beast Pike 254cm 40-140g, nieco droższe Westiny z serii W3 (Powercast i Powershad), czy kije rodzimych dystrybutorów takie jak choćby Dragony G.P. Concept Cast, Mikado Jaws czy Robinson Big Mama. Jeżeli Szanowni Czytelnicy i Widzowie nie mają nic przeciwko, w nadchodzącym sezonie szczupakowym pochylę się nad jednym czy drugim kijem z tej listy by przygotować jakieś małe, zgrabne porównanie. Jednego jestem w tej kwestii pewien. Zacznę od Abu. Do tej pory chodzi mi po głowie… No chyba, że na Rybomanii co innego wpadnie w oko. Pożyjemy, zobaczymy. 😉
Spodobał Ci się materiał? Możesz wesprzeć moją skromną osobę, stawiając mi wirtualną kawę… https://buycoffee.to/cykadaspinning/
Kyorim robi kapitalne wędki. Wysmakowane w formie. Świetne użytkowo. Dopracowane technicznie. Big Mandarin to kij, który wszedł do ich oferty w zeszłym roku. Jeżeli ktoś interesuje się sprzętem spinningowym i castingowym w stopniu trochę wyższym niż przeciętny leśny dziadek, to obok tego kija, po prostu, nie będzie mógł przejść obojętnie. To wędka pod wieloma względami bardzo interesująca. Gdy pierwszy raz ją zobaczyłem od razu wiedziałem, że muszę ją dostać w swoje ręce i przetestować. Po jakimś czasie słowo ciałem się stało i dlatego teraz zapraszam do lektury moich wniosków, które z tychże testów wynikły.
Na początku są oczy. Big Mandarin atakuje zmysł wzroku na kilka sposobów. Konstrukcja i design tego kija, po prostu muszą przykuć spojrzenie, każdego kogo kręcą tego typu zabawki. Dlaczego? No to po kolei…
Najpierw jest blank. Zwraca na siebie uwagę w każdy możliwy sposób. Pierwszym co rzuca się nam w oczy jest jego bardzo duża zbieżność. Jeżeli można zaryzykować twierdzenie, że od jakiegoś czasu w naszym kraju mamy parcie na coraz smuklejsze blanki o coraz mniejszych średnicach, to Big Mandarin, niczym rasowy hipster, mówi nam gdzie i jak głęboko ma te trendy umiejscowione. Mierzący 198cm blank ma przy przelotce szczytowej 1,75mm średnicy, zaś przy dolniku jest to już 14,1mm. W oczy rzuca nam się krzyżowy oplot na całej długości kija, micro ringi Fuji z serii Alconite (10 sztuk wraz z przelotką szczytową) oraz kapitalny lakier typu kameleon, który zmienia swój odcień w zależności od kąta pod jakim na niego patrzymy i oświetlenia. Na „deser” dostajemy informację, że blank ten wykonano z carbonu Toray T1100G. Ten moduł węgla opracowany przez japońskiego potentata, charakteryzuje się sporą sztywnością i zarazem bardzo dużą odpornością mechaniczną.
A to nie koniec, bo nim zdążymy ochłonąć po tych atrakcjach, spoglądamy na dolnik i znowu kręcimy głową. Minimalistyczny szkieletowy uchwyt multiplikatora Fuji SKTS producent zafundował nam tu w pięknym, satynowym wiśniowym kolorze i zakończył ujmującym swoją prostotą korkowym dolnikiem mierzącym zaledwie 205mm. Całość wieńczy efektowny metalowy kapsel w kolorze uchwytu multika z laserowo grawerowanym logotypem producenta. Jakość montażu i wykonania całości stoi na bardzo wysokim poziomie. Mam ten kij już kawałek czasu, ale muszę przyznać, że ciągle lubię sobie po prostu na niego popatrzeć. Tak już mam. Niektórych kręcą sportowe samochody czy modne ubrania, a mnie cieszy widok ładnej wędki. Stylistyka Big Mandarin’a jako całości, jakby dla niektórych nie mogła być kontrowersyjna, do mnie przemawia w pełni. Big Mandarin to piękna i nietuzinkowa stylistycznie wędka. Koniec i kropka.
Gdy bierzemy tę szpadę do ręki po raz pierwszy, przeżywamy kolejne zaskoczenie. Duża średnica blanku w dolniku mogłaby sugerować, że kij ten będzie ważył swoje. Okazuje się jednak, że jest lekki jak piórko. Producent zapowiada jego masę na poziomie 122g. W rzeczywistości wędka jest jeszcze lżejsza. Waga elektroniczna pokazała 116,9g. Jak na kij castingowy o takiej mocy jaką prezentuje Big Mandarin C662M to świetny wynik.
Kij po przykręceniu do niego lekkiego multiplikatora (u mnie pracuje z ważącym 162g Piscifun Phantom’em) tworzy, bajecznie lekki i kapitalnie poręczny zestaw. Wędka leży w ręce po prostu świetnie. Minimalistyczny, króciutki dolnik daje kapitalne możliwości precyzyjnej animacji przynęt. Blank na sucho jest bardzo szybki, ale bliższe oględziny sugerują też jego niezłą progresywność. Jak to wszystko wypada w praktyce?
Cóż… Po pierwsze, CW kija jest według mnie niedoszacowane. Moim zdaniem komfort rzutowy zaczyna nam się pojawiać gdy przekraczamy 15g masy całkowitej wabika. Komfort ten mamy do okolic lekko przekraczających 35 gramów. Osobiście rzucam tym kijem bez większej gimnastyki jeszcze Buster Jerk’iem II, który waży 37 gramów i nie widzę w tym żadnych potencjalnych problemów. W grę wchodzą tu jednak pewne niuanse, które sprawiają, że kij ten okazuje się być w swojej istocie wędką dość specjalizowaną i nie każdą przynętę w tym zakresie wagowym jest w stanie odpowiednio obsłużyć. Wynika to w sposób oczywisty ze specyfiki tego ciekawego blanku i konstrukcji jego dolnika.
Big Mandarin to XFast o dynamicznym ale czułym topie i zaskakującej progresywności. To sprawia, że jest to wręcz genialny kij do łowienia na średniej wielkości przynęty miękkie. Bardzo duża szybkość tej wędki pozwala nam dobrze podbijać tego typu wabiki i bez pudła wcinać atakujące je drapieżniki. Zaskakująco duża progresywność tego blanku czyni zaś, z tej zdawałoby się urodzonej sandaczówki, równie świetny kij na szczupaki. W tej drugiej roli kij ten sprawuje mi się po prostu wręcz doskonale. Równie świetnie wędka radzi sobie z obsługą wahadłówek czy nie wymagających dużej dynamiki w prowadzeniu jerków, takich jak choćby wspomniany wyżej Buster Jerk II czy inne, mniejsze jerki od Strike Pro.
Problemy zaczynają się gdy próbujemy zmusić tę wędkę do obsługi większych woblerów twitchingowych, wirówek, czy generujących spore opory w wodzie crankbaitów. Tego typu przynęty nieco gaszą akcję wrażliwej części szczytowej. Przy większych twitch’ach zaczyna nam tu brakować odpowiedniej ilości mocy/sztywności potrzebnej gdy trzeba zagrać nimi ostrzej. Do tego dochodzi problem króciutkiego dolnika i specyfiki uchwytu SKTS. Przy średnich gumach sprawuje nam się on genialnie, tak jak i przy mniejszych, łatwiejszych w prowadzeniu jerkach. Przy wymagających mocniejszego szarpania, czy zbyt ciężkich wabikach zaczyna nam brakować długości, podparcia i pewności chwytu. To nie jest kij do wszystkiego. To przede wszystkim świetny, finezyjny, specjalizowany kij pod średniej wielkości i ciut większe gumy i w tej roli sprawuje się on doskonale. Łowienie nim daje mnóstwo satysfakcji. Zwłaszcza, że wędka ta jest bardzo czuła. W zamyśle projektantów tego kija, duża zbieżność jego blanku, przekładająca się na dużą średnicę dolnika, ma działać jako swoista „tuba rezonansowa” wzmacniając transmisję drgań. Nie wnikając w szczegóły, trzeba przyznać, że coś może tu być na rzeczy. Kij błyskawicznie i bardzo wyraźnie przekazuje nam informacje, że coś podejrzanego dzieje się z naszą przynętą. Pod tym względem jest również po prostu świetnie. Big Mandarin to zawodowy killer działający według prostego schematu. Zwabić. Wyczuć. Zaciąć. Wyholować. Tylko tyle i aż tyle.
TESTY UGIĘĆ:
Kyorim Big Mandarin C662M to kij przekraczający utarte w świadomości naszych wędkarzy schematy na temat kijów castingowych. Na tle wędek oferowanych na naszym rynku ten chiński kij wyróżnia się zdecydowanie. Design i rozwiązania techniczne mogą niektórych grubo zaskoczyć i wzbudzić spore kontrowersje. Jednak jego walory użytkowe nie podlegają jakiejkolwiek dyskusji. Kijem tym łowi się po prostu ekstremalnie przyjemnie i bardzo skutecznie. Czysta wędkarska frajda jaka płynie z jego używania jest trudna do opisania. Ta wędka ma w sobie coś takiego, że po wzięciu jej do ręki, gęba sama się śmieje, bez żadnego innego powodu. Ile kosztuje? Przy wyczekaniu na odpowiedni moment, bez większych promocji można ją kupić za około 650 złotych. W promocji można ją upolować jeszcze trochę taniej. Drogo? To spróbujcie kupić u nas coś porównywalnego, zrobionego z takich komponentów i o podobnych walorach użytkowych jak Big Mandarin za podobne pieniądze. Życzę w tych próbach powodzenia. Może być Wam bardzo potrzebne… 😉
Link do Big Mandarin’a na fabrycznym sklepie Kyorim:
https://s.click.aliexpress.com/e/_9h6ZAh
Spodobał Ci się materiał? Możesz wesprzeć moją skromną osobę, stawiając mi wirtualną kawę… https://buycoffee.to/cykadaspinning/