Niemiecka marka Cormoran, części pamiętających ją z dawniejszych lat wędkarzy, kojarzy się z niedrogim lecz czasami całkiem przyzwoitym sprzętem wędkarskim. Współczesny Cormoran również celuje w budżetowy segment rynku i nie przejawia najmniejszych ambicji do wkraczania w rejony kojarzone ze słowami „Prestiż” czy „Premium”. Tak jak bywało to w latach 90’ych, tak i teraz, specom z „reaktywowanego” Cormorana zdarza się wypuścić na rynek sprzęt tani i zarazem zaskakująco przyjemny i skuteczny w użytkowaniu. Seria wędek RayCor-X jest tego dobrym przykładem.
Zacznijmy od pieniędzy. Omawiany kij można kupić za okolice 180 złotych. W promocjach widziałem go i po 160. RayCor-X to wędka tania, a w zasadzie bardzo tania. Jednocześnie w katalogu Cormorana jest to seria pozycjonowana wysoko. Wysoko oczywiście jak na ofertę Cormorana. Czy za te pieniądze można kupić mocny kij szczupakowy, który obsłuży nam Jerki i większe gumy, i nie będzie przy okazji uzbrojony w badziewie a do tego słabo i niechlujnie, ciężki jak kłoda i tak też wyważony, a na deser sztywny jak drąg i głuchy jak pień? Okazuje się że można…
Cormoran RayCor-X Spin&Jig MH 6,6 mierzy 198cm i katalogowo dysponuje CW na poziomie 15-55g. Przy tym wszystkim kij waży jedynie 120g. Wędka dociera do nas w pokrowcu szytym z jakiejś taniej, czarnej szmatki co początkowo nie nastraja nas optymistycznie. Gdy wyciągniemy już jednak z tego pokutnego wora sam kij, nasze nastawienie zaczyna się szybko zmieniać. Tani Cormoran wygląda zaskakująco dobrze. Matowy, czarny blank sugeruje swoją grubością konkretną moc, niemniej nie wygląda zbyt topornie. Wędka jest lekka, dobrze wyważona, zgrabna i ozdobiona minimalistycznie lecz ze smakiem. Nie ma krzykliwych, jarmarcznych ozdóbek. Napisy naniesione są estetycznie, a szczegóły wyglądają przyjemnie dla oka. Pianka na chwytach jest przyzwoitej jakości. Zakończenie dolnika z pianki i korkogumy też wygląda dobrze.
Kij uzbrojony jest niewielkimi ringami w smukłych oprawach nawiązujących kształtem do KR Concept od Fuji. Samo uzbrojenie wzbudza pewne wątpliwości. O ile sama jakość przelotek wydaje się zadowalająca, to przy kiju przeznaczonym do obsługi większych wyrzutów, a co za tym idzie, często i większych kołowrotków, bardziej celowe wydało by się zastosowanie też większych przelotek i inne ich rozmieszczenie.
Większa średnica ringów ułatwiłaby też wędkarzowi połowy w czasie przymrozków, czyli właśnie wtedy gdy sięgamy po większe i cięższe przynęty. Niemniej trzeba przyznać, że przelotki w moim egzemplarzu były zamontowane równo, a ilość lakieru na omotkach nie wołała o pomstę do nieba. Moje wątpliwości wzbudził również na samym początku uchwyt kołowrotka, nawiązujący kształtem do SKSS od Fuji. Skeleton, w dodatku bez insertu, przy kiju do machania grubym kalibrem? Chyba coś się komuś pomyliło… Z bagażem obaw i wątpliwości przystąpiłem do testowania kija w praktyce. Im dłużej to trwało, tym bardziej tani Cormoran mnie zaskakiwał. I to w mocno pozytywnym znaczeniu tego słowa. Ale po kolei…
Po pierwsze kij bez wątpienia ma duży zapas mocy. Sześćdziesięciogramowe Jerki czy gumy nie robią na nim najmniejszego wrażenia. Kij ładuje się kapitalnie i strzela nimi jak z armaty, a potem woła o więcej. Po przykręceniu do niego mocnego, zwartego młynka w rozmiarze 3000 leży w ręce doskonale. Uzbrojenie nie przeszkadza w osiąganiu całkiem dobrych odległości rzutowych. Dolnik jest w sam raz. Pozwala wygodnie rzucać, prowadzić przynęty (tak jerki jak i gumy) i holować duże ryby. Klon SKSS w połączeniu z grubszym foregripem, okazuje się zaskakująco wygodny. Zdarzało mi się cały dzień machać tylko i wyłącznie tym kijem i moja dłoń nie odbierała tego jako przykrego doświadczenia. Do tego, chwyt ten, raz dobrze dokręcony, trzyma kołowrotek pewnie i nie przejawia tendencji do luzowania się.
Blank jest szybki i mocny, ale pod rybą zachowuje się również całkiem dobrze. Gnie się odpowiednio i całkiem nieźle amortyzuje wygibasy rozwścieczonych szczupaków, oczywiście jak na kij o takiej mocy blanku. Przy tym kij ten wcale nie jest głuchy. Transmisja drgań, którą zapewnia nam RayCor-X jest zaskakująco dobra. Uderzenie ryby potrafi zdrowo kopnąć nas prądem i podnieść poziom adrenaliny we krwi. Dołem kij zaczyna dobrze działać w okolicach 20g. Górne CW na poziomie 55g należy potraktować z przymrużeniem oka. Ten kij można spokojnie przeciążać. Im dłużej tym kijem łowiłem tym bardziej on mi się podobał. To dobra opcja na grube pajki, z którymi zabawę zaczynamy od piętnastocentymetrowych gum, a potem przechodzimy na grubiej. W mojej opinii nie przestraszy się też sporego suma, a nada się też dobrze i do ciężkiego łowienia sandaczy.
Powiem tak… Jak za te pieniądze, to poza zbyt małymi przelotkami, utrudniającymi nam mocno życie przy minusowych temperaturach i pokrowcem rodem z XIX-o wiecznej kurpiowskiej chaty, ciężko się tutaj do czegoś przyczepić. Cormoran RayCor-X to dobre rozwiązanie jako główny kij „na grubo” dla miłośników budżetowych rozwiązań, jak też jako kij zapasowy dla posiadaczy droższych i bardziej wyrafinowanych sprzętów. Sprawdzi się również jako rezerwa dla miłośników castingu w lodowato zimne i wietrzne dni gdy na samą myśl o obsłudze lodowatego multiplikatora mokrymi dłońmi, odechciewa nam się iść na ryby. U mnie ten kij został na dłużej. Oferuje dużo za niewiele. Przy tej cenie, w zasadzie nie opłaca się go odsprzedawać. Nawet jeżeli zostanie użyty tylko kilka razy w roku, niech sobie stoi w szafie i czeka na tę chwilę. Jeść przecież nie woła…
Spodobał Ci się materiał? Możesz wesprzeć moją skromną osobę, stawiając mi wirtualną kawę… https://buycoffee.to/cykadaspinning/